Rusland nog net een maatje te groot voor Oranjeheren
Wedstrijdverslag door de redactie van het Vlaggenschip van BRC: Etienne Koekoek en Koen Lebbink, met beeld van Dennis van de Sande.
Op een sfeervol NRCA hadden zich zo’n 2000 liefhebbers van Nederlands rugby gemeld: er was een bomvol programma vol Oranje. Voor het herenteam was het de derde afspraak in de Rugby Europe Championship en kwamen de fysiek sterke mannen uit Rusland op bezoek. Na deze wedstrijd, waar uw redactie verslag van doet, was er zowaar nog een spetterend aperitief: de dames speelden de strijd van de lage landen in een vriendschappelijk duel tegen de buren uit België. Maar eerst de Russen. Uw redactie kon hier helaas niet fysiek bij zijn, zij speelden met het Vlaggenschip dezelfde dag ook een interland in en tegen Aachen, maar werden gesteund door een gastredacteur. Op een militaire basis in Irak werd de wedstrijd gestreamd en van spitsvondig commentaar voorzien.
Nederland startte met een paar andere namen dan in de wedstrijd tegen Portugal, maar het waren wel de bekende gezichten die het veld vulde. Wel moesten wij twee keer kijken naar Wolf van Dijk. Had hij nou zijn haren vast? Het was even wennen. Ook in het veld was het even wennen voor de Oranjeheren. Al direct was het beeld van het openingskwart bekend: verdedigen en met de rug tegen de muur. In de 8e minuut mocht kicker Gaisin Ramil aanleggen voor een penalty en de eerste punten op het bord zetten. Ware het niet dat hij de bal op de paal trapt. Nederland vangt, zet een ruck op en wil de bal volgens het vrouwen en kinderen eerst principe het NRCA uitwerken. Op de bank hoopten wij al op de ludieke geluidseffecten, maar het kwam niet zover. David Weersma, normaal koelbloedig met de voet, heeft te lang nodig en de bal wordt gechargedowned. Try. Nederland kijkt tegen 7 punten achterstand aan.
Voor de rest speelt de Oranje XV fantastisch in de verdediging, want aan iets anders komen ze niet toe. Goede tackles, gretig oplopen. Het leidt ook tot eerste aanvalskansen in de 22 van de opponent, maar echt dicht bij een try komen ze nog niet. Ook een bijna interceptie kan dat tij niet keren. Aan de andere kant lukt dat wel. Vanuit een scrum in eigen 22 gaan de Russische lijn centers op avontuur. Nummer 12 Golosnitskii gaat het halve veld over en lanceert zijn collega Brocas. Daan van der Avoird wordt grandioos weg gestapt, het is een wonder dat zijn kniebanden er nog zijn, en het is 0-14. Onze winger kon er hier niks meer aan doen, maar een paar meter eerder hadden er toch een aantal man een tackletje mogen maken.
In de laatste tien minuten richting de rust komen er kansjes voor de thuisploeg, maar de bal glipt te vaak uit de handen. Het is zonde, want het gat is nog niet groot. De aansluitingstry lijkt nog op handen, maar ook daar gaat het in het zicht van de haven na 15 fases nog fout. Ondertussen heeft Niels van de Ven nog een beetje zitten vitten met de tweede rijer uit Rusland, iets wat wij niet gedurfd hadden. Niels is groot, maar zijn Russische collega is enorm. Het gaat zonder erg voorbij gelukkig. Score technisch gebeurd er niks meer en de ruststand is 0-14.
Nederland staat zeer verdienstelijk te spelen, vooral in de verdediging. Op een sporadische misser na wordt er ook top getackeld. Alleen in balbezit is het te slordig. Met zoveel knock-ons kan je simpelweg niet in de aanval blijven en scoren. Het is bijna Cruijfiaans. Zelfs de presentatoren van Ziggo viel het al op en dat terwijl onze televisie collega’s normaal altijd positief zijn! De vraag is of het tij nog gekeerd kan worden in de tweede helft, wij hopen het in ieder geval. Met het positieve en aanvallende spel waarmee we de Belgen oprolden en ook in Georgië een visitekaartje afgaven moet dat kunnen!
De tweede helft begint in ieder geval goed. Weersma mag al na 30 seconden aanleggen voor een penalty nadat één van de Russen de bal niet wilde loslaten op de grond. Helaas duurde het niet lang voor Rusland het gat weer groter maakte. Twee minuten later spelen de mannen in het wit een overlap situatie goed uit en wordt er na een ware teamtry hard gejuicht, het staat 3-21.
Bij een stand van 3-21 moet je dingen gaan proberen om weer in de wedstrijd te komen of op zijn minst een klein voordeel ergens uit te slepen. Weersma neemt de rol van aanstootgever op zich en smokkelt bij de penalty 2 metertjes extra. Althans, dat tracht hij. De ref kijkt hem in de ogen aan, ze glimlachen lief naar elkaar en David mag weer terug. Goede poging, jammer dat er geen resultaat uit voortkomt, de penalty gaat naast de palen.. Nederland speelt zich richting de trylijn in een fase rijp van verwachting en hoop, welke voorbijgaan na een kickje. Helaas, want hier had meer ingezeten.
De Russen benutten hun kansen klinisch. Vanuit een line out, welke voor Rossija sowieso lekker loopt en er dus geen aanleiding is om hetzelfde trucje telkens weer te gebruiken, lanceren de voorwaartsen zich over het krijt. Ondanks enkele goede tackles van Danen, Van Leeuwen en Langelaan waren ze niet meer af te stoppen. Ze hebben de smaak te pakken, want enkele minuten later doen ze het nog een keer. Na een paar mooie misspasses, en misstackles, zetten ze de stand op 3-35. De stadionspeaker maant het publiek tot stilte: “Ladies and gentleman, respect de kicker please”.
Van Oord trapt de bal bij een penalty kick prachtig in de hoek. Ook de Nederlandse voorwaartsen gebruiken dit platform en knallen richting de trylijn. Bij een advantage probeert onze Mees de bal over de defensieve lijn heen te chippen, maar dat lukt jammer genoeg niet. Captain Dirk reageert echter snel en neemt de penalty en vliegt richting de lijn. Enkele korte fases later is er genoeg ruimte op de wing, waar Daan van der Avoird door Wierenga heerlijk vrij is gespeeld. Eindelijk een try van Nederland, ze speelden al goed maar kunnen zichzelf nu belonen! 8-35.
Op het eind lijkt het nog even onvriendelijk te worden, maar de redactie heeft de aanleiding even gemist. In de herhaling wordt dit snel duidelijk. Hugo Scholler wordt flink te grazen genomen door een Rus en krijgt een speartackle om zijn oren. De Schotse leidsman sust het geheel en gaat in conclaaf met zijn assistenten. Na lang beraad mag Potikhanov, u kent hem, inrukken met geel. De overtal situatie mag niet meer baten voor de score, de try van Van der Avoird bepaalde al de eindstand. Nederland speelt zeer verdienstelijk, maar loopt toch tegen de derde verliespartij op.
Er is weinig tijd voor bezinning want volgende week wacht Roemenië al weer. In Boekarest wacht een wederom sterke tegenstander voor onze mannen in het Oranje. Hopelijk frivoleert onze lijn er weer vrolijk op los, maar het gaat hard werken worden. Uw redactie zit dan weer op de vertrouwde bank in Breda en zal er van begin tot eind bij zijn!
Dan nog een uitsmijter, want zoals in de inleiding al aangekondigd is er nog een aperitief. En niet zomaar een! Helaas was er geen stream van de dameswedstrijd, anders hadden wij hier nog wel even bij stilgestaan. Maar de score is te goed om niet te delen: 44-0 winst. Wij begrepen dat de dames een maatje te groot waren voor de zuiderburen. Gefeliciteerd!
De redactie kijkt terug op een goed rugby weekend. Zowel voor de Vlaggenschip-interland als de Oranje heren en dames. Want ondanks dat er niet door de heren gewonnen wordt kunnen wij trots zijn op beide nationale ploegen, ze weten toch mooi 2000 mensen op de been te brengen in Amsterdam.
Tot de volgende!
De reactie