Jeugdige Italianen tikkeltje beter dan Nederlandse evenknie

Italië v. Nederland, vrijdag 10 juni 2022

Wedstrijdverslag door de redactie van het Vlaggenschip van BRC: Etienne Koekkoek en Koen Lebbink.

Een zonnige vrijdagavond in juni. De enige rugbyactiviteit die plaats hoort te vinden is bier drinken in een feesttent, iets wat op Ameland rijkelijk gebeurt. Echter is er dit jaar iets nieuws voor de Oranjeheren: zomer-interlands! Nederland timmert internationaal steeds meer aan de weg en daar horen ook extra potjes rugby bij. Zoals op deze vrijdagavond in het Stadio M. Battaglini in Rovigo. Italia Emergenti is de tegenstander.

Dick Muir heeft in zijn eerste wedstrijd als bondscoach een aantal verrassende namen opgetrommeld. In de lijn zien we nog veel vertrouwde gezichten, maar vooral in de scrum zien we verrassende en soms jonge gezichten. Roberto Warmerdam en Rik van Balkom zijn terug van weggeweest, maar ook Jorna, Ruijgrok, Roelofsma, Warmerdam (Q), Bloemers, Tahwa en De Waaij zijn voor de redactie nieuwe gezichten. Althans, nieuw. Quermy Warmerdam kennen we van de ereklassefinale twee weken geleden en de feesttent van Dendermonde. Ook met de andere Warmerdam heeft de helft van de redactie een paar jaar geleden nog in de kroeg gestaan.

De tegenstander is een team van relatief jonge Italiaanse spelers die vooral in de eigen competitie spelen. Zij krijgen op deze manier een kans zich te laten zien en wellicht in de kijker te spelen voor het grote Italië. Oranje begint vrij sterk en weet het goed dicht te houden. Jorna en Buijs weten zelfs de eerste scrum penalty te versieren, knap van deze jonge eersterijers. Maar na een weggegeven penalty en snel spel weten de Emergenti in de 10^e minuut de score te openen. Nederland blijft zich vervolgens kranig weren en ze zijn best sterk aan de bal. Maar tot echte kansen komt het in de eerste twintig minuten niet. De Emergenti wel en na 25 minuten staat het 12-0. Dan is er ineens een kans! Scholler en Van Oord krijgen na een scrum de bal snel bij Campbell en die lanceert Hop. Hup Hop! Hij drukt de bal in hoek, maar is helaas nét uitgetackelt door zijn Italiaanse concullega.

De Italiaanse commentator, we hebben zijn naam helaas niet gehoord, klinkt zeer enthousiast. Hij struikelt af en toe over wat Nederlandse namen, maar het mag voor hem de pret niet drukken. De loftrompet, nemen we aan, toetert nonstop over de opkomende Italianen. Een goed moment om nog even stil te staan bij het verdrietige nieuws van afgelopen week: het overlijden van Hans Brian. De redactie dankt de man die zoveel aandacht vergaard heeft voor het Nederlandse rugby.

Met een stand van 19-0 nadert de rust. De thuisploeg mault zich een weg door ‘onze’ 22 meter en eindigt met een ruck op een paar meter van de scrum. Het is Monty Leverstein die zich niet in kan houden als hij op de grond ligt en toch aan die bal zit. Het levert hem een gele kaart op en ze scoren alsnog uit de volgende line-out. Het is 26-0 wat ook meteen de ruststand zal ijn.

Er wordt vandaag gespeeld in het blauw. Volgens ons wil dit zeggen dat het niet meetelt als officiële interland en de spelers die voor het eerst spelen ook geen cap krijgen. We weten het niet zeker en ons contactpersoon staat in de feesttent op Ameland. Als we ernaast zitten zullen we dit rectificeren in het volgende verslag. Nederland heeft het zwaar tegen dit Italiaanse team. De redactie denkt dat de uitploeg zich in de Championship ook best zo kunnen vertonen, dus heel gek is het niet. De jonge Nederlandse scrum, met een goede Spike Salman, staat wel sterk. Perspectief voor de toekomst dus!

Op de momenten dat het spel stilligt of als er gewoon niet zoveel gebeurd is het tijd voor de regisseur om te shinen. Hij grijpt direct de kans om een voor een elke mooie vrouw in het stadion in beeld te brengen. Het moge duidelijk zijn dat dit echt een Italiaan is. Want na een kwartier vrouwen kijken in de rust mogen we weer door met rugby, Nederland nog steeds met 14 man. Iets wat meteen wordt benut, nog geen vijf minuten weet de rappe winger met nummer 11 te scoren.

Dick Muir wisselt er ondertussen op los en Quermy Warmerdam, Rik van Balkom en Dirk Wierenga komen allen het veld in. Allemaal zijn ze ook betrokken bij een sterke aanval halverwege de tweede helft. Winnen zullen ze niet meer, de Emergenti staan ondertussen 38 punten voor, maar de spirit zit er nog zeker in. In de ruck versieren de voorwaartsen een penalty en Wierenga (D) gaat er snel mee aan de haal. Van Oord en Hop zijn er heel scherp bij en met slechts twee vlotte passjes mag Hop hem over de lijn duiken, dit keer heel ver van de zijlijn. Een goede en terechte try! Van Oord trapt helaas niet raak, maar de redactie snapt het wel, met zoveel vrouwelijk schoon op de tribune zouden wij ook afgeleid raken! De redactie moet ook toegeven de development manager van de bond te missen, zijn jas hadden we niet nodig dit keer, maar zijn andere zorgen werden wel gemist. Volgende keer beter.

Wat volgt is een goede fase van Nederland. Het spel gaat op en neer, maar door de wissels zit er nog meer dan genoeg pit in het spel. Daan van der Avoird probeert het nog frivool, maar het werkt helaas niet. De redactie is blij dat hij nog leeft na de finale van twee weken geleden. Meer dan tien minuten is het een pot die gelijk opgaat, maar in de slotfase zetten de Italianen nog even aan. Met nog twee tries, waarvan een in de laatste seconde wordt het uiteindelijk 50 – 5. Nederland kon bij vlagen goed mee, maar het niveauverschil was toch echt een tikkeltje te groot.

Edoch is de redactie tevreden! Om te leren en te verbeteren heb je dit soort wedstrijden nodig. Veel nieuwe gezichten en het is fijn om te zien dat ze met het team meekunnen. Over twee weken volgt de thuiswedstrijd tegen Zimbabwe, een team dat rankingtechnisch niet zou moeten winnen in Amsterdam. We weten echter niet welke 30 spelers op het veld verschijnen. De redactie is er wel en zal dan ook weer wat langer van stof zijn, tot dan!