Oranje Heren tonen hun potentie

Wedstrijdverslag door de redactie van het Vlaggenschip van BRC: Etienne Koekkoek en Koen Lebbink

De nieuwbakken status van Nederland binnen de mondiale rugbywereld brengt wat voordelen met zich mee. In dit geval een wedstrijd in het najaarsblok tegen Canada, een topper van formaat. Bij Nederland veel nieuw bloed. Niet van Duitsen bloed, maar van Hollands origine. De ene wat concreter dan de ander. Peter Lydon, een Ier die toevallig in Den Haag geboren is, Willie du Plessis een Zuid-Afrikaan met Oranje wortels en Leroy Van Dam. Leroy is de zoon van Ruud van Dam die in het verleden ook 5 caps voor Oranje heeft verdiend, een thuiskomst voor de verloren zoon van Dam dus!

Als de wedstrijd start is het prachtig weer op het NRCA, niet te koud, dus dat zal even wennen zijn voor de Canadezen. Nederland heeft een goed pack met veel kilo’s in de Front Five. De eerste scrum is dan ook een prooi voor Nederland, de oververhitte noorderlingen worden opgevouwen door Darlington en Langelaan. Een dominantie die we de rest van de middag zouden blijven zien.

Op de scrumhalf mocht Oyster Rik van Balkom weer beginnen, hij maakte indruk in de zomerse wedstrijden en mocht het onder de nieuwe coach wederom laten zien. Hij begint direct met een slimme actie. Zijn Canadese counterpart Braude staat opzichtig offside bij de scrum en hij rubbert hem er zo tegenaan. Tekenend voor de sluwheid van Van Balkom, iets waar je als team veel plezier van kan hebben. De slimme zet van Rik levert uiteindelijk een penalty op. Lydon mist, maar het is een goede start.

Aan de andere kant trapt Canada wel raak en opent daarmee de score. Niet veel later krijgt Lydon opnieuw de kans om 3 punten te scoren voor Nederland en doet dat ook. Vanaf bijna de halfway line, kickt Peter de bal tussen de palen. Daarna begint duidelijk ook een fase waarin Nederland het overwicht pakt, Lydon krult zijn tweede penalty tussen de palen. En het staat 6-3.

De cameraman heeft in het publiek ondertussen de studenten van Ascrum gevonden. Luidkeels zingen ze hun kompaan Stijn Albers toe die na een goede Delta reeks het in het nummer 8 shirt van Oranje mag laten zien.

Nederland speelt met het mes tussen de tanden. De tegenstander wordt bij de enkels afgezaagd door grote mannen als Bloemen en Salman, maar ook door de wings Van der Avoird en Noorman. Jammer genoeg kunnen de mannen in het zwart bij het korte spel de ruimte vinden aan de binnenkant en stormen de flyhalf en scrumhalf naar de tryline. Daan en Siem pakken hem nog even stevig aan, maar de bal wordt gecontroleerd op de grond gedrukt.

De Canadezen blijven daarna aan de deur kloppen. En stevig! Maar Oranje doet niet open. Sterker nog, Lydon weet de bal te verkrijgen, stept onder druk een Canadees eruit en vuurt met zijn lange benen de bal terug naar de 22 aan de andere zijde. ‘A little bit of kicktennis’ verklaart de Engelstalige commentator, wij zouden het niet treffender kunnen omschrijven terwijl de bal terug naar de Nederlandse helft vliegt. Gezegd moet worden, een stuk leuker om te zien met Peter Lydon erbij.

De wolf is los! Wolf van Dijk vangt de bal uit een lange kick van Canada, sprint over het veld en ontwijkt iedereen in een zwart shirt. Wolf weet de bal door te geven aan Rik met een offload.

Snel transporteert Rick de bal naar de zijlijn waar du Plessis met een kort popje Limmen vindt die de bal op de tryline drukt. Als vanzelfsprekend benut Lydon de toch zeer lastige conversie en komt de stand weer gelijk. 13-13, het kan nog alle kanten op. In de replay zien we later dat het niet eens een popje was, maar een bal zonder te kijken over de schouder. Ze hebben er duidelijk gevoel voor vandaag. Ondanks aandringen van Canada blijft de score (13-13) staan tot aan de rust, een sterke eerste helft van Nederland!

In de rust is het tijd om even te kijken naar de uitblinkers aan Nederlandse zijde. Uiteraard valt debutant Lydon op. De sterke fullback heeft een ijzeren linkerbeen en maakt verdedigend keer op keer goede beslissingen. Net voor het rustsignaal verijdelt hij met een goed gemikte tackle een try, weliswaar ten koste van een penalty, maar wel de juiste keuze.

Ook een sterke eerste helft van Wolf van Dijk. Hij heerst weer als vanouds in het contact en ook in balbezit gaat er altijd dreiging van hem uit. De overige voorwaartsen zien we niet veel, maar dat komt doordat ze zo laag tackelen dat ze uit het zichtveld verdwijnen. Du Plessis is tevens niet opvallend, maar laat wel de mensen om zich heen opbloeien. De backs worden gevoed met strakke ballen en hij houdt het overzicht alsof hij hier al tijden meedraait. Ook Salman en zijn dreads vallen op in een onophoudende reeks tackles.

Plezier in het verdedigen, dat is iets wat lang heeft gemist bij het team. De Noord-Amerikanen hebben veel de bal en worden in het begin van de tweede helft vakkundig afgestopt door de mannen in het Oranje. Wolf van Dijk en Daan van der Avoird sleuren de winger van Canada vanaf de 5 meter over de zijlijn met heel veel kracht. De actie wordt met gejuich ontvangen op het veld. Een klein opstootje tot gevolg, waar Peter Lydon laat zien een echte Ier (en geboren Hagenees) is en wel in is voor wat shithousery. Dit gif is Nederland niet bekend, maar laat wel het vuur in zijn medespelers opvlammen.

Iets te veel wellicht, want kort daarna is er geel voor Daan van der Avoird. Nederland heeft tot tweemaal toe een maul laten instorten, de laatste met een beetje knokken als gevolg. Daan druipt af langs de zijlijn om plaats te nemen op de alom bekende stoeltjes terwijl Canada de derde maul wel over de trylijn rolt.

Met 14 man in het team en enkele wissels verder lijkt de organisatie even wat minder te staan bij onze heren. Canada speelt erg sterk fase spel en Oranje kan de dominante tackles niet doorzetten. Het is de captain Rumball, die na een slimme pick and go de kleine Coebergh tegenover zich vindt, dwars door hem heen ramt en een try scoort. Terwijl Cooper Coats de conversie benut, mag Daan het veld weer opkomen. Het verschil is ondertussen wel opgelopen.

En terug met 15 man wordt de druk op Canada opgevoerd. Met een zeer goed gemikte penalty brengt du Plessis ons op 5 meter van de trylijn. De daaropvolgende maul dendert richting het try-gebied, maar komt net te kort om onze heren punten op te leveren. Ook de verkregen scrum enkele fases later gaat verloren en de kans om weer in het spel te komen is verkeken. De Canadezen ruiken bloed en gaan verder waar ze mee bezig waren: de Nederlandse heren hardhandig omverlopen. Wederom met succes: 13-34. In twintig minuten laten de Canadezen vakkundig zien wat die 13 plaatsen verschil op de wereldranglijst op het veld waard zijn.

Ondertussen komen debutanten Wierenga en Wagemakers het veld op. De eerste rij wordt hervormd en nieuw bloed en elan wordt aangeboord. Meteen lijkt de wedstrijd te worden opengebroken met snel en open spel. Een veelbelovende aanval wordt afgebroken door een knock on, maar gelukkig stond er nog een voordeel open. Uit de opvolgende line-out stoomt de maul op naar de trylijn en het is debutant Wagemakers die ook meteen zijn eerste try drukt. Dit wordt uitbundig gevierd en dat mag. De veerkracht die Oranje hier toont is opmerkelijk, eerder zagen we Nederland wel vaker in de tweede helft wegzakken, maar na een aantal klappen te hebben gehad, is zelf uitdelen een prettige verandering van zaken.

Na een penalty te hebben geïncasseerd, richt Nederland zich weer op en begint het beuken opnieuw. Een pick een go aan de blind side breekt de defensie open, nummer 6 vliegt over de lijn. Wierenga scoort in zijn eerste wedstrijd en brengt de eindstand op 25-37. Een sterke prestatie van Oranje! Het is ook direct de eindstand.

De redactie is tevreden over het team van vandaag. Er zit wat nieuwe energie in de ploeg, het voelt alsof ze net een stapje meer kunnen zetten dan vorig jaar. In de Championship zakte het vaak in na de 60e minuut, maar het was een positieve verrassing dat het slotakkoord voor Nederland was. Deels komt het door de debutanten uit binnen- en buitenland, maar hier zie je waarschijnlijk ook de hand van bondscoach Lyn Jones.

Wij kijken uit naar het komende seizoen van de Rugby Europe Championship met dit potentieel succesvolle team. De redactie is er gewoon weer bij om met het laptopje op schoot op de tribunes van het NRCA plaats te nemen, tot dan!