Oranje wint ruim van Duitsland in laatste wedstrijd Rugby Europe Championship
Wedstrijdverslag door de redactie van het Vlaggenschip van BRC: Etienne Koekkoek en Koen Lebbink
Het is druk in de perskamer. Ten opzichte van de voorgaande weken loopt er het dubbele aantal mensen rond. Uw redactie trekt zich niks aan van deze gloryhunters van de nationale pers, wij steunen Oranje XV al jaren door dik en dun. Zo ook vandaag in de finale voor de 5de plek in het Rugby Europe Championship. Zaterdag 19 februari was er winst in Duitsland, maar dat ging toen niet van harte. Ondertussen is er twee keer op rij gewonnen, dus met een goed gevoel zal er vandaag gezocht worden naar nummer drie. De redactie wordt gesteund door twee gastredacteuren en is dus op volle sterkte. We nemen plaats op de VIP-tribune, vlakbij de Nederlandse wissels en achter drie knapen van Roosendaal die stiekem onder het afzetlint zijn door gekropen.
Vandaag zwaaien we ook twee zwaargewichten in het Nederlands rugby uit. Hugo Langelaan en Mark Darlington nemen afscheid van hun internationale rugbycarrière. Ze mogen als eerste de tunnel uit en ze ontvangen een terecht applaus voordat de andere spelers zich bij hen voegen op het veld voor de volksliederen. Het Wilhelmus wordt goed meegezongen op in Amsterdam-West vandaag.
Terwijl de laatste klanken van het Wilhelmus nog nagalmen wordt de eerste try al gedrukt. Daan van der Avoird is er als de kippen bij om de kick van de Duitse nummer 9 tegen te houden, Hugo Schöller jaagt er achteraan en is er als eerste bij om te drukken. Dit is hoogstwaarschijnlijk de snelste try uit de geschiedenis van het Nederlandse rugby! Om de dag goed te starten neemt ook Weersma de koppositie als topscorer van het Rugby Europe Championship in en benut hij de conversie. Een grandioze start van de finale.
Enkele minuten later is er weer een hachelijke situatie voor de oosterburen. Du Plessis plaatst het balletje met de voet op de rand van de Duitse 22 en het is Weersma die weer de backline onder flinke gegenpressing zet. Weer is de charge down een feit, alleen krijgt Limmen het ovaal net niet lekker in de handen en maakt hij de knock on. De scrum wordt overtuigend gewonnen door het Hollandse pack, de bal gaat snel breed en na een vlijmscherpe pass van Raymond is het Du Plessis, na de actie te hebben opgezet, ook de man die het afmaakt. Weersma doet zijn duit van 2 punten ook in het zakje.
Er lijkt weinig tot niets fout te gaan voor Nederland in het openingskwart. Du Plessis ramt de bal vanaf de middenlijn naar de hoek en de maul kan uit de line-out worden opgezet. De eerste wordt onreglementair afgestopt, maar de tweede is niet meer te houden voor de bezoekers. Ross Bennie-Coulson vliegt over de trylijn. De oranjemannen zijn ijzersterk, er staat momenteel geen maat op de pure power van de voorwaartsen en de creativiteit, visie en souplesse van de backs. Met meer punten dan minuten op het bord begint de moed langzaamaan in die Deutsche Schuhen zu dalen.
Ondertussen stuurt de Duitse bondscoach Mark Kuhlmann al zijn wissels het trygebied in om warm te lopen. Wil hij gaan repareren of gunt hij de rest ook wat beweging? Het is uiteindelijk niets meer dan de spelers behoeden voor onderkoeling op de tochtige tribune.
Terwijl de Duitsers in balbezit zijn hoor je Weersma van achter in het veld ‘no fullback’ roepen, zelfs zonder het balbezit wordt er al over de volgende aanval nagedacht. Het komt niet zover, maar het is mooi om te zien dat er een paar fases vooruit wordt gedacht.
Het is twintig minuten te laat, maar Duitsland ontwaakt langzaamaan. Verschillende rucks worden gewonnen, penalty’s worden versierd en na een hoge boxkick wordt Schöller genadeloos tegen de vlakte gebeukt. Hij moet nog net niet onder het kunstgras vandaan geplukt worden. Oranje moet ervoor waken om niet zoals in Heidelberg zichzelf in slaap te laten sussen, na de sterke eerste 20 minuten begint het galleryplay al wat craquelé te vertonen. Restauratie is noodzakelijk!
Penalty na penalty rukken de Duitsers op in westelijke richting. De trylijn van oranje wordt onder druk geplaatst met een line-out op zo’n 10 meter afstand. Vakkundig ontregelt Bloemen de inworp, de bal valt nog wel aan Duitse kant maar kan niet meer worden verwerkt. Oranje komt met de schrik vrij na een sterke fase van de tegenstander. In de fase daarna is de Duitse hooker ongelukkig neergekomen en hij wordt op een kleine brancard gelift. Wij hopen dat het goed gaat met Mathis Blume, want het zag er vervelend uit.
Bij de hervatting wordt de bal heel snel genomen. De brancard is nog niet in zijn geheel over de zijlijn of de bal wordt alweer naar de Duitse 22 getrapt. De waterdrager van Nederland loopt hier nog rond in een ultieme poging om snel van het veld te komen zonder het spel te hinderen. Terwijl Eduardo Stella de bal vangt, wordt hij aangemoedigd: “Kom op Twan, pak hem laag!”. Twan mist de tackle, maar houdt de bidons stevig vast, zich volledig kwijtend aan zijn taak. Plichtsgetrouw vindt hij de zijlijn, iets wat Stella niet lukt, de Nederlandse druk op de oosterburen houdt aan.
Vanuit een line-out van de bezoekers ontstaat een fumble, niemand weet zich raad met de bal maar dan is daar Wolf! Niet Leo Wolf, niet Daniel Wolf, maar Wolf van Dijk! Hij vangt de bal in een onmogelijk positie, slalomt zich door een zwart woud aan shirts en brengt met een goede grubber zijn winger Daan van der Avoird in stelling. Hij vangt hem niet, maar Wolf zit meteen weer op huid van de verdediger. Onze voorwaartsen mogen hem daarna afmaken in het losse werk en Langelaan drukt hem over de lijn. 28 – 0 na de rake kick van Weersma, maar voor deze punten waren de duiten uit het zakje van Wolf.
De Duitsers beseffen dat er snel een omslag moet komen, fase op fase komen ze dichterbij. De klok loopt al in het rood, maar ze kunnen de eerste punten al proeven. Het lijkt niet meer te lukken in het korte werk langs de ruck, dus scrum-half plaatst een slim grubbertje achter de verdedigers. Hop let goed op, verwerkt de bal kalm en Schöller trapt het rustsignaal tegemoet.
Zoals altijd wordt in de rust de schade opgemaakt. Uw redactie denkt dat er nog veel meer in het vat zit dan deze 28-0, Nederland overheerst het merendeel van de tijd en het is wachten tot er nog meer punten vallen. De gastredactrice merkt op dat Oranje veel beter speelt dan de laatste keer dat zij mee mocht, een ode aan de groei die dit team heeft doorgemaakt de laatste maanden. De andere gastredacteur geeft aan vroeger meer op te hebben gehad met Rugby League, maar als Nederland speelt zoals vandaag, wordt hij opnieuw verliefd op de Union-code. Complimenten alom, wij gaan eens even goed zitten voor de tweede helft!
De Wolf is meteen bij de herstart los! Nee, niet Wolf van Dijk, dit keer is het wel Leo Wolf. Duitsland knokt zich onmiddellijk terug in de wedstrijd, vastberaden om in de tweede helft het tij volledig te keren. Er zullen harde woorden zijn gevallen in de kleedkamers van de NRCA. Gevalletje ‘We gaan nu rugbyen of we gaan naar huis lopen’. Met effect, na één minuut in de tweede helft staat het 28 – 7. Is er net als vier weken geleden een comeback aanstaande?
Oranje herpakt zich gelukkig direct. Slechte Duitse line outs en goede Nederlandse kicks zijn het vertrekpunt van het gevaar. De rust van Du Plessis aan de bal, sterke druk van Van der Avoird en een goede tackle Van Dijk: het is heerlijk om naar te kijken. Er wordt een penalty versiert, een line-out gewonnen en net als tegen die andere buren ploegt de volledige pack over het kunststofkrijt. En net als twee weken geleden is het RBC die hem drukt. Weersma mist voor het eerst een kick op de palen, zij het maar net.
Maar de Duitsers houden het hoofd omhoog en blijven komen, onze 22 wordt even druk bezocht als het Noordzeestrand in augustus. Bloemen kaapt de bal op een cruciaal moment en bezorgd Oranje weer de mogelijkheid om aan te vallen. Terwijl de Roosendaalse jongens hun suikerrush gillend botvieren op het online leven en een aantal dansjes doen voor een Chinees sociaal platform, ramt Raymond over de lijn om punten te pakken. Niet lang daarna verzilveren de Duitsers alsnog hun sterke fase en loopt Leo Wolf aan de overkant tussen de palen te sturen. Het gat is gelukkig nog altijd vier try’s.
Een zichtbaar gehavende Ross Bennie-Coulson verlaat het veld, hij heeft geen behoefte aan de jas die hij heel lief van Stijn Albers krijgt aangeboden en loopt rechtdoor de kleedkamer in met de fysio. Mark Darlington wordt met een luid applaus op het veld verwelkomt, hij gaat zijn laatste 20 minuten in het oranje shirt spelen. Het blijken niet de makkelijkste 20 minuten, vlak voor het Nederlandse trygebied wordt de maul door Raymond naar de grond gesleept. Dit resulteert in 7 gratis punten voor Duitsland en 10 minuten op de oncomfortabele kruk. Zwaar gestraft, maar de ref geeft aan dat hij geen kussentje verdient. Zijn gezichtsuitdrukking is het best te vergelijken met die van Wopke Hoekstra na het horen van de verkiezingsuitslagen van 15 maart.
Ook met een man minder zijn de Nederlandse front five (of big six) dominant. De maul rolt voor de vijfde maal deze wedstrijd als een stoomwals door de Duitse 5 en weer is daar een try. Zeer verdiend! Tien minuten voor tijd krijgt Hugo Langelaan een waardig afscheid. Warmerdam komt erin en Hugo neemt alle tijd voor een publiekswissel. Onder luid gejuich en applaus neemt de White Rhino afscheid van het interlandrugby. Na een hoop knuffels langs de zijlijn neemt hij voor de laatste maal als speler plaats op de tribune.
Duitsland wil het feestje nog verzieken door weer een try mee te pakken. Een dikke pluim voor de weerbaarheid van de bezoekers in de tweede helft. In de eerste 40 minuten werden zij volledig overklast, maar met 4 try’s in een half uur wordt het onnodig spannend. Albers komt ondertussen het veld op voor Salman en Raymond komt ook weer van de kruk. Zij moeten het de laatste 10 minuten dicht gaan houden, 17 punten verschil lijken momenteel erg weinig.
Gelukkig wordt daar wat aan gedaan! Quermy stond al te springen voor de bal gedrukt is, net als twee weken terug. Alleen deed hij het toen met een kratje bidons in de hand, nu staat hij zelf op het veld naast de maul. Weer ligt er een kluwen van lijven op de grond en kan de redactie alleen maar gokken wie de bal nu heeft gedrukt. Zoals het eigenlijk al de hele dag gaat. Wij gokken dat Mark Darlington de try scoorde, maar pin ons daar niet op vast. Mark Darlington mag de laatste conversie nemen, de tribune wordt door zijn medespelers én enkele zeer sportieve Duitsers opgejut en onder luid gejuig mist hij nipt de palen. Hij zal niet om zijn laatste actie worden herinnerd, maar hij heeft vandaag geen punt maar een uitroepteken achter zijn succesvolle carrière bij de Nederlandse XV gezet door een goede try te scoren.
De wissels lopen na de conversie het veld op, de arbiter fluit af en Nederland heeft zijn derde wedstrijd op rij gewonnen en daarmee ook de 5de plaats in de Rugby Europe Championship gepakt. Een zeer sterke afsluiter van een seizoen waarin Lynn Jones zijn mannen naar een hoger niveau heeft getild. Zoals captain Langelaan voor de wedstrijd al heeft aangegeven: als deze groei wordt doorgetrokken, kan Oranje zeker nog wel op een wereldkampioenschap worden verwacht in de toekomst!
Vervolgens gebeurde er heel veel op het veld. De persman met cowboyhoed trekt de Nederlandse coach bijna voor het interviewdoek met Woman’s Championship. Een oplettende stagiair weet gelukkig net voor de livegang het doek om te draaien en het plaatje rondom Lynn Jones daarmee compleet te krijgen. Deze jongen kan zo meedraaien in de staff. De omroeper probeert tevergeefs iedereen van het veld te dirigeren en en passant nog een aantal auto’s te verplaatsen. En, ergens in dit geheel, krijgt Loekie de Leeuw nog een aantal instructies van de sponsorman toegefluisterd. Naar de inhoud kunnen wij alleen maar gissen, maar we gaan er van uit dat het over zijn positionering rondom de ruck gaat.
Er volgt nog een uitreiking waar als eerste Duitsland een schildje mag ontvangen voor de zesde plek, de hoogst geëindigde van de drie debutanten dit jaar. Nederland mag daarna en onder luid gejuich wordt de vijfde plek en bijbehorend schild in ontvangst genomen. Een prima prestatie en een mooie afsluiter van dit seizoen in de Rugby Europe Championship. Een vijfde plaats en dus het elfde team van Europa. We kunnen er trots op zijn en we kijken met plezier uit naar welke hoogten dit Nederlandse team kan groeien!
Tschüss und bis zum nächsten Mal,
Die Redaction
