Oranjeheren neemt afscheid van twee geweldige coaches

In december van dit jaar deed Job Volkers een stapje terug en in maart dit jaar deed ook Mathew Cripps een stapje terug. Twee heren die zo lang betrokken waren bij de Oranjeheren dat wij hier niet in stilte aan voorbij kunnengaan.

MATHEW CRIPPS
Cripps is verreweg de langst betrokken coach. Hij startte als kickingcoach onder bondscoach Alex Chang in seizoen 2011-2012. Nu, meer dan tien jaar later, heeft hij zich verder ontwikkeld tot een ervaren defensecoach. Mathew heeft als coach altijd een extreem goed oog voor detail, zowel praktisch, op het veld, als voor de mens achter de speler. Hij legt de lat hoog en dat is precies de topsportmindset die belangrijk is voor Oranje. Hij heeft heel wat meegemaakt met het team en kan daar bij wijze van spreken een boek over schrijven. Interessant is het verhaal, en voor de precieze toedracht moet je Cripps maar eens aan zijn jasje trekken, waarbij Mathew in zijn coachingsrol een cap verdiende voor Oranje in Israël. Door blessures binnen het team was hij opeens nodig óp het veld in plaats van naast het veld. Het schijnt dat er drie rollen tape voor nodig waren voordat hij klaar was om het veld op te gaan.

Hij is altijd een vaste waarde en onderdeel van veel van de avonturen; we zijn hem dan ook dankbaar voor alle tijd, energie en enthousiasme die hij in het team heeft geïnvesteerd.

JOB VOLKER
Job werd bij de coachingstaf betrokken op het moment dat Gareth Gilbert het stokje van Alex Chang overnam. Een echte voorwaartsencoach pur sang, precies zo eentje waar je aan denkt als je aan een voorwaartsencoach denkt. Hij is een product van eigen bodem waar menig prop in Nederland de kneepjes van het vak van mocht leren. Job is de jongens vroeger zelf voorgegaan in Jong Oranje en later van 1995 tot 2000 in Oranje, hij speelde altijd in de top van het Nederlandse Rugby. Zo speelde hij in 1996 de finale waar AAC landskampioen HRC wist te verslaan. Hij was vooraf bloednerveus en achteraf uitgelaten over de winst. Dat is precies hoe we hem kennen als coach, een man van emotie en oprechtheid! Job bedankt dat je er altijd weer stond om ons te helpen, het maakte niet uit voor wie het was. En dan met namen bedankt voor alle liefde die jij in de scrumwerk van de mannen hebt gestopt.

Beide heren zijn altijd langs het rugbyveld te vinden. Als het niet bij hun eigen club is, dan wel helpend bij andere clubs, en nationale selecties. Zo assisteerden beide heren nog bij de wedstrijd van de Oranjedames in Spanje. Het mag duidelijk zijn dat zowel Mathew als Job nooit genoeg zullen krijgen van het coachen en zeker niet van die prachtige ovale bal.

Heren,
Er staat 10 of 17 juli een tafeltje voor jullie en jullie gezin klaar op het VIP-deck, waar we jullie graag in de watten willen leggen. Genietend van de Oranjeheren die na al die jaren bouwen het eindelijk hebben geflikt die Championshipplek te bemachtigen. En dit alles niet zonder jullie verdiensten. Het team heeft historie geschreven onder jullie vleugels. Bedankt!