jeugdig nederland schiet te kort tegen Zimbabwe

Wedstrijdverslag door de redactie van het Vlaggenschip van BRC: Etienne Koekkoek en Koen Lebbink met gastredactrice Sandra van Dijk, ondersteund met fotografie door Dennis van de Sande.

Op een zonnige zaterdagmiddag staat de tweede en laatste  zomertest van het Nederlandse rugbyteam op de planning. Op bezoek komt Zimbabwe, een relatief onbekende tegenstander. Het team, bijgenaamd de ‘Sables’, is nog in de race voor een WK ticket en treft daarvoor binnenkort Ivoorkust. Interim bondscoach Dick Muir kent de Zimbabwanen beter, maar dat weerhoud hem er niet van om een jeugdige ploeg op te stellen. Veel jonge gasten en een bank vol debutanten mogen zich in het blauw kleden vandaag.

Al tijdens de volksliederen is duidelijk dat er meer Zimbabwanen zijn op het NRCA dan Nederlanders, althans, ze zijn vocaler en goedgehumeurd. Ook voor het volkslied van de bezoekers is er een heuse zangeres ingevlogen, het Wilhelmus daarentegen moet het helaas gewoon met een matig midi-bandje doen. Er is echter wel kans dat er extra steun op het veld is, want niet alleen het Wilhelmus is van Duitse bloed, het arbitrale trio ook.

De plaats keuze op de tribune is voor de redactie, ditmaal vergezeld met gastredactrice, al een eerste klap. De actie in de eerste minuten verdwijnt compleet achter een van de pilaren van het golfplaten dak. Om ons heen horen wij ‘gaan ze kicken?’, dus we gokken dat er een penalty werd gegeven aan Zimbabwe. Het mis-schieten zagen we wel, maar twee minuten later mag Mudariki opnieuw aanleggen. Weer niet raak. Oranje komt goed weg in de openingsfase. Maar mag wel iets minder fouten weggeven, want het is wel erg slordig.

Na vijf minuten zijn ze wel wakker gelukkig. Aan de bal is Nederland frivool, maar helaas kan Daan van der Avoird de bal nét niet vangen. Er wordt ook goed druk gezet en het is onder andere Mees van Oord die de Zimbabwanen wel de pressure laat voelen. Wie dat ook voelt is Jurriaan Jorna, hij moet de arena tijdelijk met een bloedwond verlaten. Quermy Warmerdam vervangt hem tijdelijk en het spel gaat verder.

Jort Doornenbal verslikt zich in een kick van de Sables en weet hem net niet te vangen. Takudzwa Cheiza is er razendsnel bij en drukt de eerste punten van de wedstrijd tussen de palen. 0-7. Vanuit de kick-off gaat winger Makombe direct weer op avontuur, de tweede try lijkt op handen. Maar gelukkig, voor de Oranjeminnende fan, doen ze dit niet zonder overtreding. Het blijft 0-7 na ongeveer een halve helft. Het is voor ons op de tribune ook pittig, veel nieuwe gezichten, onduidelijke rugnummers bij de uitploeg en nog veel moeiijkere namen. Ook het opstellingenpapier bleek niet helemaal correct. Wij bieden alvast onze excuses aan mochten er fouten in zitten, u mag ons hier in oktober weer op aanspreken.

Het jonge Oranje heeft het zwaar tegen de zonder rem spelende Zimbabwanen. Ze zijn sterk, snel in de handjes en zien de gaten goed. Meerdere keren lijkt de tweede try te komen, maar fullback Doornenbal weet met een zeer dominante tackel in de hoek een knock-on te forceren. Kicker Mudariki heeft 12 punten op zijn schoen gehad, maar van de vier penaltykicks ging er maar eentje raak. Vandaag veert de redactie bij elke blessure op! Afgelopen week hebben zij (op last van de development manager van Rugby Nederland) het theorie gedeelte van de cursus First Aid in Rugby gedaan, op de dag na deze wedstrijd hebben zij de praktijkcursus. De gastredactrice rende al bijna het veld op toen een tweede rijer met pijn én zonder shirt op de grond zat. De redactie vraagt zich wel af of dit wel met de EHBO cursus te maken heeft..

Tien minuten voor rust valt de tweede try toch. Het is een sterke fase van Nederland, veel spel op de helft van de tegenstander en het oogt allemaal wat gecontroleerder. Maar een foutje en een klein gaatje is genoeg voor de Sables. Bijna elke back van Zimbabwe raakt de bal aan, maar het is uiteindelijk scrum-half Mudariki die scoort en weer de kick mist en het is 0-15.

Doornenbal maakt zijn fout wel direct goed met een goede break, knap dat deze jonge gast zich herpakt. Hij niet alleen, Nederland begint ook sluwer te worden. Captain Rik slaat een balletje uit de hand bij de scrumhalf van Zimbabwe. Terwijl iedereen naar de ref kijkt, kijkt Liam Stone naar de trylijn. Hij is ontsnapt en wordt niet meer bijgehaald! Try voor Nederland en Mees van Oord rond de conversie ook succesvol af, 7-15.

Vlak voor rust schakelt de hooker van Zimbabwe in zijn eentje nog twee mensen uit: Sam van Berkel en Monty Leverstein. Die laatste kan, tot genoegen van zijn vader die naast ons zit, weer door. Debutant Sam van Berkel, ons nog bekend uit zijn periode in Breda, ziet er iets minder fris uit. Wij zijn de medic van Nederland keurig het DR ABC en de MILS toepassen. Voor hem is het einde wedstrijd denken wij. Het slotakkoord van deze aantrekkelijke helft rugby is voor de uitploeg. Een nieuwe kicker mag aanleggen voor een penalty en deze is wel raak. Met een stand van 7 tegen 18 gaan de rust in.

Halverwege mag er geconcludeerd worden dat Nederland het zwaar heeft, maar zeker niet breekt. Nederland staat met een jong en niet ingespeeld team, iets wat rond de line-outs en scrums zeker te zien is. Daarnaast is het erg rommelig. Spelers die opvallen in positieve zin zijn Rik van Balkom (weer helemaal in zijn element), Spike Salman (keihard in het contact), Mees van Oord (heeft het overzicht en controle) en Monty Leverstein (een lock die speelt als een flanker). Een aparte benoeming is er voor Daily Limmen, hij moet keihard werken, maar doet dat met verve. Als twee eersterijers op de tribune vinden dat een center dan man van de helft is, dan ben je wel heel goed bezig

Na rust begint Nederland goed, ze forceren Zimbabwe de fout in bij een scrum en vanuit het snelle spel komen ze tot op de trylijn. Helaas voor Rik van Balkom glipt de bal met de lijn in zicht uit zijn handen. Zonde, want dit had de aansluitingstry moeten zijn. Maar er zijn nog genoeg kansen! Niet meer voor captain Rik, hij maakt plaats voor Mark Coebergh. ‘Al die Nederlanders waren toch juist lang?’ hoor je de verdwaasde scrumhalf uit Zimbabwe denken. Maar als hij tien seconden later hard gevloerd wordt door de tandem Salman-Coebergh piept hij toch anders.

Ondertussen heeft de redactie alle lof voor het uitpubliek! Ze zingen, ze klappen, ze schreeuwen en ze juichen. Het brengt heel veel sfeer naar een prima gevuld NRCA. Niks ten nadele van de Nederlandse fans, maar hier kunnen wij veel van leren!

Nederland wisselt er lustig op los, maar wie dat zijn is lastig. De teamsheet gaat tot #23, maar zojuist is #25 in het veld gekomen. De voorwaartsen zijn blij met deze wissels, want ze hebben het zwaar tegen deze mannen in de scrum. Ze zijn technisch goed én fit én zwaar. Zimbabwe is sterk en elke turn-over wordt met gejuich ontvangen door de eerste rijers, alsof ze scoren. Een van deze scrums is ook de basis voor de derde try, tot groot plezier van het meegereisde publiek. Het staat 7 – 25.

Na al deze scrums vindt er op de tribune ondertussen discussie plaats. De reserveprop van Zimbabewe heeft een imponerend figuur en dito billen. Punt van discussie is de omvang van de billen van de nummer 17: zijn deze groter dan die van de gastredactrice? Wij kunnen het niet zien en gaan na afloop wederom op onderzoek uit.

In de tweede helft komt het echt lopende spel niet van de grond, van beide kanten niet. Door de vele kleine foutjes, scrums, blessures en wissels wordt er niet echt lekker rugby gespeeld. Veel meer dan twee fases achter elkaar zijn er niet, dus als het ineens wild wordt met nog tien minuten te gaan schiet de tribune wakker. Nummer 25 van Nederland, Jade Plane, maakt een hoge tackle zonder armen. Er wordt direct gefloten, maar het Zimbabwaanse slachtoffer komt toch even boos verhaal halen. Na wat overleg van de Duitse arbitrage mag Jade op het caféstoeltje plaatsnemen voor tien minuten. Het is toch een niet-zo-friendly-match op deze manier.

Het overtal wordt nog dezelfde minuut benut. Ze mollen de Nederlandse voorwaartsen en maulen over de lijn, de vierde try is voor een voorwaartse. De derde kicker van de dag mag aantreden, maar ook hij weet niet te raken. Het staat 7 – 30, maar als er iets beter getrapt was had dat 18 punten meer kunnen zijn. Het leek ook een vijfde try te worden, maar door het enthousiasme van de Zimbabwanen en hun publiek hadden ze een fluitje van de arbiter gemist. Vijfde official Fred was in blinde paniek met zijn armen aan het zwaaien naar het publiek, maar gelukkig had de Duitse arbitrage het door. Een Nederlander werd uit de lucht getackeld, dus ook een Zimbabwaan mag kennis gaan maken met hét befaamde krukje. Als ze vanavond Amsterdam ingaan kent hij het meubilair al. De redactie is ondertussen voorzien van wat gerstenat door de secretaris van het bondsbestuur. Wij zijn haar erg dankbaar, want gezien de rij bij de bar was er veel dorst op de tribunes

Nederland kan bijna profiteren van het moment, maar ze komen na een snelle break uit de maul net een paar meter tekort. De slotfase speelt zich af in de 22 van Zimbabwe, maar tot een score lijkt het niet meer te komen. Een paar gewaagde kickjes zien we nog wel, maar het levert niet op. ‘Kappen met kicken’ horen wij Camiel al schreeuwen met overslaande stem. Nummer 25 mag voor de laatste actie nog meedoen, we hebben twintig seconden overtal. Maar voor iedereen is het pijpje wel leeg, behalve voor Daily Limmen. Alsof hij er net ingewisseld is. Wanneer vijftien seconde later het laatste fluitsignaal gaat stort hij ter aarde, hij is op, maar is wel onze man van de wedstrijd.

Zimbabwe wint en dat is de aanleiding voor een dansfeestje op het veld. De bezoekers spelen een mooie wedstrijd en zijn sterk in het open spel. Ze hebben waarschijnlijk veel vertrouwen opgedaan voor de play-off tegen Ivoorkust, maar de kickerskwestie is nog niet opgelost. Voor Nederland geldt dat het een zware wedstrijd was, maar dat er veel jongens ervaring op dit niveau hebben kunnen opdoen. Het is zonde dat er niet gewonnen werd, want het had er met een scherper en ingespeelder team wel ingezeten.

Heb je de wedstrijd nog niet gezien? De livestream is terug te kijken via EyeCons

Na afloop heerst er in de kantine wel een opperbeste stemming. We worden geknuffeld door blije Zimbabwanen, sommige niet eens rugbyfan. Ook mag er geknuffeld worden met scheidend media manager Emma Fabri: ze neemt vandaag afscheid van Rugby Nederland. De redactie is haar zeer dankbaar, zij heeft tenslotte ons naar Rugby Nederland gelokt. Dank Emma! We zien je graag een keer bij de Bredase Rugby Club.

Het is voor rugbyend Nederland bijna tijd voor het zomerreces, maar er is nog een uitsmijter. Nederland, Belgie, Tsjechie, Canada en de Verenigde Staten strijden met hun jeugdteams op 9, 13 en 16 juli nog tegen elkaar in de Corendon Summer Tour. Bij ons op het NRCA. Een mooie uitsmijter van het Oranjeseizoen. De redactie is hier niet meer bij, wij bedanken jullie voor een mooi redactioneel seizoen. Onze laptops gaan op het strand liggen en wij zien jullie weer in het najaar!

Zomerse groet,

De redactie en de gastredactrice