Promotie de beloning voor Oranje na een schitterende rugbymiddag in België

Wedstrijdverslag door de redactie van het Vlaggenschip van BRC: Etienne Koekoek en Koen Lebbink, met beeld van Dennis van de Sande.

België tegen Nederland, de Zwarte Duivels tegen de Vlammende Tulpen, noord tegen zuid. Het affiche is schitterend, de locatie toepasselijk en de inzet hoog. Het gaat om een gloriejaar voor de winnaars in het Championship en een jaartje wonden likken in de Trophy voor de verliezers. Als er überhaupt al rugby gespeeld gaat worden op dat niveau dit jaar. De druk is hoog op de mannen van Oranje en het kan een heel bijzondere middag worden.

Voor uw redactie is dit altijd een speciale affiche. Zowel het Wilhelmus als de Brabançonne wordt meegezongen, het gevolg van het wonen dicht tegen de grens aan en het uitwisselen van lichaamssappen van verschillende nationaliteiten in het verleden. De spanning is, ondanks de lege tribunes, te voelen tot in de Nederlandse huiskamers.

Onder leiding captain Mark Wokke en met een vijftal debutanten in de basis begonnen de Oranjeheren aan de strijd. Direct na kick-off laten de Zwarte Duivels hun gewicht blijken, het Belgische pack brengt veel kilo’s mee naar het veld en dat is in het korte spel direct duidelijk. Nederland heeft het zwaar in de scrums en de Belgen loeren op de turn-over in de rucks, waar ze ijzersterk in zijn. Het gevecht tussen de voorwaartsen kan wel een beslissing brengen in deze wedstrijd. De Zwarte Duivels rekenen voor het maken van meters vooral op hun nummers 1 tot en met 8.

Nederland is wel de bovenliggende partij in de backline. Creatieve speloplossingen in benarde situaties worden gebracht door centers Weersma en Wierenga en fullback Te Hauora Campbell bewijst Zane Gardiner zijn gelijk met zijn slimme runs en kicks. Door een mooie doorbraak van debutant Bart Wierenga aan de zijkant rukt Nederland op over het Belgische kunstgras. Weersma mist, op het eerste oog goed te doen, helaas de penalty die uit deze run volgde. Na een rappe 22 dropout en een beetje smokkelen lanceren de Belgen zich richting Nederlandse achterlijn.

In de fase hierna is de druk van de Nederlandse back three indrukwekkend en leidt tot een goed geforceerde penalty. Bij deze penalty vliegt het ovaal over de zijlijn en de naastgelegen schutting. Die zien we niet meer terug, gelukkig wel zonder ludieke geluidseffecten. Waarschijnlijk ligt die nu ergens in de vele gaten van het Belgische wegdek. Voor de redactie is het wel even wennen, een wedstrijd met commentaar in het Nederlands. De commentatoren van Ziggo maaien soms het kunstgras voor onze voeten weg als het gaat om scherpe commentaren. Mochten we vandaag minder gevat zijn dan normaal, ligt het dus niet aan ons.

Er volgt luid applaus op de bank van de redactie op de wijze waarop Nederland uitverdedigt na een periode van flinke druk in de 22. België had de try in handen, ware het niet dat ze de bal vlak voor de lijn laten glibberen. Voor de tweede keer. Nederland reageert fantastisch en wederom is de chase na de kick sterk. Uit de tegenaanval, opgezet vanuit een gestolen line-out, komt helaas geen score. Maar het begin te kriebelen, gaat er hier iets moois gebeuren?

De props aan Belgische zijde lijken na 15 minuten al flink buiten adem, voor de twee eersterijers die dit verslag schrijven een vertrouwd gezicht. De Zwarte Duivels spelen eigenlijk heel klassiek, jaren ‘90 rugby. Ook een vertrouwd gezicht voor de redactie. Voorwaartsen werk, zoveel mogelijk man in de ruck en continu mogelijk maulen. Nederland daarentegen speelt modern, aanvallend rugby en zoekt naar de gaten in de lijn. De wedstrijd is een clash tussen verschillende speelstijlen en dat is typerend voor het promotie-degradatieduel. Is er op het hoogst haalbare Europese niveau nog wel ruimte voor de Belgische speelstijl? Rugby Nederland heeft hier met haar Rugby Academy’s bewust van afgeweken, een keuze die goed uit lijkt te pakken.

“Nederland daarentegen speelt modern, aanvallend rugby en zoekt naar de gaten in de lijn. De wedstrijd is een clash tussen verschillende speelstijlen en dat is typerend voor het promotie-degradatieduel. Is er op het hoogst haalbare Europese niveau nog wel ruimte voor de Belgische speelstijl?”

Op het veld gaat de bal door offloads snel door de handjes waardoor Siem Noorman uiteindelijk vliegt over de vleugel. Een dummy, een kort passje en David Weersma duikt over het nepkrijt. Nederland pakt de 5 punten en Weersma trapt ook raak. Hier konden we thuis overigens niks van zien, de regisseur koos ervoor om net op dit moment weg te draaien. Waar Weersma victorie kraait in de aanval, moet Van Kampen de aanval bekampen met een blessure. Hij kan gelukkig zelf het veld af, maar het is wel einde verhaal voor de man van HRC. Mees van Oord neemt zijn plek in, maar wel met een 0-10 voorsprong op het bord. Van Oord vervult zijn rol als fly-half de rest van de wedstrijd met verve.

Daarna, paniek hier op de bank vlak voor rust. De Belgen maulen zichzelf weer richting de trylijn en komen aardig dichtbij een opening en bij de punten. Gelukkig neemt Nederland de bal over. ‘Nu geen domme dingen’ verklaart de commentator van Ziggo. Wars van enig advies gaan we offloaden in onze eigen 22. Bal kwijt, natuurlijk. Net voor rust. Gelukkig drukt Amir met één hand het balletje tegen de borstkas van de getackelde Belg en komen we weer goed weg met een penalty. Er is geen kwaad geschied behalve dat uw redactie hier vol door de deo is geschoten na dit hachelijke moment. Gelukkig is het halftime en worden hier in Breda de shirtjes omgewisseld.

Bij rust is Nederland nog maar 40 minuten verwijderd van een plek in de Rugby Europe Championship en het ticket naar Tbilisi. De voorsprong is niet heel groot, slechts 10 punten, maar op basis van het spel gaan we met een goed gevoel de tweede helft in. Hup Nederland! De redactie trekt er een Belgische trappist bij open om toch nog iets speciaals van België te kunnen proeven.

Even wat aandacht voor de debutanten deze wedstrijd. Christopher van Leeuwen doet de juiste dingen op het juiste moment. Hij lijkt de enforcer die Nederland nodig heeft bij de afwezigheid van Dirk Danen. Marijn Huis en Dave Koelman spelen solide en houden zich meer dan redelijk staande tegen het sterke Belgische pack.

België schiet in de tweede helft furieus uit de startblokken, maar na 35 seconden mochten de heren voorwaartsen al weer aantreden voor een scrum na sterk omhoog houden in het open spel door de Oranjeheren. De scrum staat beter dan het begin van de wedstrijd, complimenten aan heren Darlington en Langelaan, en lijkt een prima platform voor de goede driekwarters van Nederland. Chaos achterin bij België leidt bijna tot een tweede Nederlandse try, maar helaas ging hier een knock-on aan vooraf. Oranje domineert vervolgens de scrum met een penalty en Belgische frustratie als resultaat. Dit is waar je ze wil hebben, ware het niet dat Weersma een enorme kans op 3 punten laat liggen.

De Italiaanse ref heeft het spel trouwens aardig goed onder controle, hij is streng en communiceert duidelijk. Soms is hij ietwat dreigend richting de spelers, ‘next time I freekick you’, maar in de eerste helft heeft hij niemand een trap gegeven. Wellicht misdraagt iemand zich in de tweede helft zo ernstig dat hier nog verandering in gaat komen, wellicht Amir Rademaker? Wat is die vent toch bloedirritant, hij is een schoolvoorbeeld voor elke scrum-half en de redactie geniet van hem. De ref haalt even aan tegen captain Wokke dat nummer 9 normaal moet gaan doen, anders freekickt hij hem alsnog van het veld. Het werkt wel, want de Belgen lijken meer en meer uit hun hum te raken.

Nu is het zaak voor Oranje om extra punten op het bord te zetten. Van Oord lijkt wel een marktkoopman en verkoopt de Belgen, welke geheel toepasselijk gesponsord worden door de Popshop, twee dummy’s. Hij is heel dichtbij, maar wordt op 5 meter van de lijn afgestopt. Uit de penalty doet Weersma dit keer wel wat hij moet doen en zet de voorsprong op 13 punten. Dit kunnen nog wel eens dertig hele leuke minuten worden voor iedereen die Nederland een warm hart toedraagt.

“Van Oord lijkt wel een marktkoopman en verkoopt de Belgen, welke geheel toepasselijk gesponsord worden door de Popshop, twee dummy’s.”

In een fase waarin de Belgen de bovenliggende partij zijn, weet Hooker Darlington knap de bal en man omhoog te houden in het trygebied van Nederland. De druk blijft echter onverminderd hoog. Ook een tweede Belgische bal, wederom vanuit een maul, is held-up. Nederland komt goed weg en mag stiekem in de handjes knijpen met het gebrek aan communicatie tussen de ref en zijn assistenten, want dit werk niet in ‘ons’ nadeel. De Belgische infrastructuur bewijst zich vandaag nog maar eens van haar beste kant, maar na een kleine interventie van de nutsbedrijven resteren nog 24 minuten billenknijpen.

Niet geheel onverwacht drukken de Belgen vanuit hun sublieme mauls kort daarna twee verdiende try’s. Jadot en Torfs drukken de eerste punten op het bord voor België, Williams verzilvert probleemloos de conversies en Nederland kijkt voor het eerst tegen een achterstand aan. Er sluipen meer fouten in het spel van de Nederlanders, waardoor de Belgen hun spel meer en meer kunnen gaan spelen. Na de zoveelste instorting van een maul door Nederland mag Van Leeuwen inrukken. Niet onterecht mag hij 10 minuten op het strafbankje plaatsnemen. Nederland moet de bal meer in bezit houden, maar kort spel op de voorwaartsen speelt de Belgen ook weer in de kaart. Het is een lastige situatie waar Oranje in zit en er is duidelijk behoefte is aan een fase op de Belgische speelhelft.

Bij Ziggo is ondertussen het vertrouwen in de Oranjemannen volledig zoek. Volgens de commentatoren is er ‘een klein wonder’ nodig voor Nederland om nog te winnen, terwijl het gat slechts 1 punt is. De redactie is het niet geheel eens met de stemmingmakerij van de heren van Ziggo, vanaf de bank zien wij nog genoeg kans voor Oranje om in de slotfase de wedstrijd te pakken. Met aanvallend spel spelen en zoveel mogelijk wegblijven bij de Belgische voorwaartsen is alles nog mogelijk. Gelukkig voor ons, en heel rugby minnend Nederland, geloven de mannen op het veld er ook nog in!

Naast de bakkebaarden van een ervaren rot, heeft Wierenga ook de kalmte en scherpte van een veteraan. Op het moment suprème zigzagt hij door de defensie en legt hij het balletje netjes klaar voor Weersma die heerlijk afmaakt. Gejuich in de Bredase woonkamer, zijn naam wordt gescandeerd. Weersma trapt de conversie ook raak en Nederland leidt, 6 punten voor en 7 minuten te gaan. België gaat, helaas voor ons, meteen door waar ze gebleven waren, voorwaartsen spel in de Nederlandse 22. Het duurde niet lang, want vrijwel direct drukt De Molder na alweer een driving maul een try. En de ervaring spreekt. De tee komt tergend traag richting de kicker. Waar Nederland na hun try haast leek te maken, wij weten ook niet waarom, lijken de Belgen alles te doen om nu de zaak te traineren. 5 minuten lang voorwaartsenwerk van de Zwarte Duivels wacht ons.

Maar, tot ons aller verrassing, besluiten ze kort na het vangen van de kick-off het balbezit weg te kicken. Voor het eerst in de wedstrijd. En we weten waarom, want de bal gaat straight out. Wolf tapt de bal richting Garcia in de line-out op de rand van de 22 en in de volgende fase duiken de gretige Belgen over de ruck. Een penalty! Weersma houdt het hoofd koel en jaagt hem tussen de palen! Nederland moet nog twee minuten kalm blijven en dan is het binnen.

De kick-off wordt gevangen en Nederland doet wat het 80 minuten lang deed, aanvallen en risico nemen! Niet elke analist zal het hier mee eens zijn, maar wij van de redactie wel. Voorwaartsenspel is het spel van België, dus daarom moet je gewoon in de 79e minuut een boxkick doen. De mannen jagen heerlijk, België staat onder druk en leveren de bal in. Nederland houdt de gelederen gesloten en Benjamin Garcia trapt de seconde dat de klok rood gaat de bal vlammend uit. Het is gedaan!

Nederland wint! Nederland promoveert! Hoera! Na een bloedstollende finale trekt Nederland aan het langste eind in de belangrijkste wedstrijd van Rugby Nederland in de afgelopen decennia. Geen tripjes meer naar Vilnius en Warschau, maar reizen naar Tbilisi, Moskou en Madrid! Hulde voor de mannen van Oranje, de redactie staat hier in Breda op de spreekwoordelijke banken. De feestvreugde bij Nederland is enorm en dat is terecht.

Tussen het Nederlandse feestgedruis door kwam de Belgische co-captain Thomas Dienst aan het woord bij de stagiair van de regionale omroep. Ontroerende beelden, de grote man van de 1e rij stond het huilen nader dan het lachen. En hij had er, geheel begrijpelijk, geen woorden voor. Het verdriet van België was nog nooit zo tastbaar. Ontroering bij onze zuiderburen, na een zeer sterke tweede helft komen ze net kort. Chapeau voor de mannen in het zwart, ze hebben een ware rugby spirit laten zien vandaag.

Ook tranen voor de camera bij Zane Gardiner, maar gelukkig ditmaal tranen van vreugde. Trots overheerst bij de bondscoach. Wij voorspellen een gezellige busreis terug naar Amsterdam, de redactie is benieuwd of er een pion nodig gaat zijn… Na het feest zijn de mannen nog niet toe aan vakantie. De volgende afspraak voor de Nederlandse heren is op 26 juni in Tbilisi, Georgië uit. Altijd lastig. De redactie kijkt al uit naar het tripje naar de Caucasus!